على در اوّل مرداد ماه سال 1327 در روستاى «کردده» از توابع شهرستان «مراغه» در خانه‏اى محقّر امّا مصفّا به نور ایمان، پا به عرصه وجود گذاشت. او از همان ایّام خردسالى با مسائل دینى و مذهبى آشنا گردید و با احساسات پاک اسلامى رشد و تربیت یافت. وى براى امرار معاش و گذران معیشت زندگى به شغل بنّائى مى‏پرداخت. با این که از نعمت سواد محروم بود از رویدادهاى سیاسى اجتماعى شناخت درست و کافى داشت، چنانکه در اوج قیام مردمى ملت بزرگ ایران، در اکثر تظاهرات و راهپیمائى‏ها بطور فعالانه و مستمر شرکت مى‏کرد.

وى بعد از پیروزى انقلاب اسلامى، در پایگاه مسجد «علوى‏بهار» براى حفظ و حراست از آرمانها و ارزشهاى اسلامى انقلابى همت گماشت و در سال 1358 ه .ش ازدواج نمود که حاصل این ازدواج سه پسر و یک دختر است که از او به یادگار مانده است. پس از شروع جنگ تحمیلى که دفاع از حریم اسلام و انقلاب او و همه جوانان غیور کشور را به سوى جبهه‏ها مى‏طلبید، در سال 1361 ه .ش خانواده‏اش را به خدا سپرد و از تعلقات و دلبستگى‏هاى دنیوى خود را رهانید و بسوى جبه ها شتافت.

على در عملیات‏هاى «والفجر 8» و «کربلاى 5» حضورى فعّال داشت که عاقبت در «عملیات کربلاى 5» در منطقه «پاسگاه زید» بر اثر تیر مستقیم دشمن به عاشورائیان کربلاى ایران پیوست.

على به خدا رسید، همانگونه که خودش در وصیت‏نامه‏اش نگاشته است: «... خانواده عزیزم! راهى که من و سایر آنهائى که در این مسیر و در این راه قدم برمى‏دارند و قدم برداشته‏اند، راه درست حق و حقیقت است و انتهایش رسیدن به ملکوت و به اللَّه.

به شما توصیه مى‏کنم که همیشه به فرمایشات رهبر عزیز که جانشین بر حقّ مهدى موعود(عج) است جامه عمل بپوشانید و همواره در صحنه انقلاب باشید و...»

منبع : کتاب  باغ شقایقها