نام: محمد
نام خانوادگى: عبدلى‌حیدرى
نام پدر: سیف‌على
تاریخ‌تولد: 1329/02/10
ش.ش: 681
محل‌صدورشناسنامه: تبریز
 تاریخ شهادت: 1365/10/23
شرح حادثه: حوادث ناشى ازدرگیرى مستقیم بادشمن-توسط دشمن‌درجبهه
استان: بنیادشهیداستان‌آذربایجان‌شرقى

محمد در 28 بهمن سال 1329 ه .ش در محله دیزج حکم آباد چشم به جهان گشود. او از کودکى علاقه زیادى به نظامى گرى داشت که همین اشتیاق باعث گردید وى بعد از طى دوره راهنمائى تحصیل، به نیروى هوائى بپیوندد و دوره هاى آموزشى را طى نماید. همزمان با خدمت در ارتش، بطور شبانه به ادامه تحصیل پرداخت و توانست با اخذ دیپلم فنى به درجه استوار یکمى نائل آید. او در سال 1356 ازدواج نمود که حاصل این پیوند مبارک چهار فرزند پسرى است که از وى به یادگار مانده اند. در همان سال براى گذراندن دوره دانشکده افسرى به مشهد مقدس اعزام گردید.

پیش از پیروزى انقلاب اسلامى در راستاى براندازى نظام شاهنشاهى با جمعى از دوستانش، گروهى سیاسى مذهبى تشکیل داده بودند که در سال 1357 گارد شاهنشاهى پى به فعالیت هاى این گروه برد و ایشان بازداشت گردید. محمد در 17 دیماه همان سال آزاد شد و در به ثمر رساندن خون شهداء و پیروزى انقلاب از هیچ کوششى فروگذار نکرد و سرانجام در 19 بهمن ماه همراه با پرسنل فداکار نیروى هوائى با امام انقلاب بیعت نمود.

ایشان پس از پیروزى انقلاب اسلامى با درجه ستواندومى در عقیدتى سیاسى پایگاه دوم شکارى مشغول ادامه خدمت گردید که در آن زمان منشاء خدمات ارزشمندى گردید از جمله احداث مسجد در قسمت ستادى پایگاه.

محمد در 28 بهمن سال 1329 ه .ش در محله دیزج حکم آباد چشم به جهان گشود. او از کودکى علاقه زیادى به نظامى گرى داشت که همین اشتیاق باعث گردید وى بعد از طى دوره راهنمائى تحصیل، به نیروى هوائى بپیوندد و دوره هاى آموزشى را طى نماید. همزمان با خدمت در ارتش، بطور شبانه به ادامه تحصیل پرداخت و توانست با اخذ دیپلم فنى به درجه استوار یکمى نائل آید. او در سال 1356 ازدواج نمود که حاصل این پیوند مبارک چهار فرزند پسرى است که از وى به یادگار مانده اند. در همان سال براى گذراندن دوره دانشکده افسرى به مشهد مقدس اعزام گردید.

پیش از پیروزى انقلاب اسلامى در راستاى براندازى نظام شاهنشاهى با جمعى از دوستانش، گروهى سیاسى مذهبى تشکیل داده بودند که در سال 1357 گارد شاهنشاهى پى به فعالیت هاى این گروه برد و ایشان بازداشت گردید. محمد در 17 دیماه همان سال آزاد شد و در به ثمر رساندن خون شهداء و پیروزى انقلاب از هیچ کوششى فروگذار نکرد و سرانجام در 19 بهمن ماه همراه با پرسنل فداکار نیروى هوائى با امام انقلاب بیعت نمود.

ایشان پس از پیروزى انقلاب اسلامى با درجه ستواندومى در عقیدتى سیاسى پایگاه دوم شکارى مشغول ادامه خدمت گردید که در آن زمان منشاء خدمات ارزشمندى گردید از جمله احداث مسجد در قسمت ستادى پایگاه.

محمد در سال 1361 دوبار به جبهه هاى حق علیه باطل رهسپار شد، بار اول با ارتش و بار دوم بصورت بسیجى از طریق سپاه. در آن اعزام از ناحیه دست راست مجروح گردید. او پس از 8 ماه حضور در جبهه براى ادامه خدمت به پایگاه هوائى مراجعه نمود و به درجه ستوان یکمى مفتخر و در حفاظت اطلاعات پایگاه دوم شکارى تبریز مشغول خدمت شد.

در سال 1363 به سمت معاونت عقیدتى سیاسى پایگاه منصوب گردید. ولى از آنجا که خیلى علاقه داشت بصورت بسیجى در جبهه هاى نبرد حضور یابد، در دوران جانشینى عقیدتى سیاسى، بارها در سلک بسیجى، به خطوط نبرد اعزام گشت.

در اوائل سال 1365 به ریاست آجودانى دفتر فرماندهى پایگاه منصوب شد و در روز هفتم دیماه همان سال باز لباس خاکى بسیجى بر تن کرد و با عیال و فرزندانش بگونه اى که انگار آخرین دیدارشان باشد وداع نمود.

فرزند دوم شهید (حمیدرضا) واپسین لحظات آخرین وداع با پدرشان را اینگونه بیان مى کند:

«... آن روز خانه صفاى عجیبى به خود گرفته بود، بصورتى که پدرمان را دیگر نخواهیم دید. آن روز صوت تلاوت قرآن پدرم فضاى خانه مان را عطرآگین کرده بود. پدرم سوره الرحمن را تلاوت مى نمود. آن روز تمام فامیل و همسایگان و فرماندهان ارتش و همکارانش التماس مى کردند که پدرم را از قصد اعزام منصرف سازند، اما پدرم با لبخندى زیبا، مى گفت: «شما نمى دانید مرا دعوت کرده اند، باید بروم!» و موقع خداحافظى رو به ما کرد و گفت: «خانواده شهید شدن یک توفیق و یک ارزشى است که به آسانى نصیب هر کسى نمى شود، پس دعا کنید لیاقت خانواده شهید شدن را داشته باشید.» و آخرین جمله اش به ما این شد که شاید اصلاً برنگردم.

این پاکباز عشق پس از سالها بیقرارى، سرانجام در عملیات کربلاى 5 پس از نبردى عاشقانه به لقاء معشوق نائل آمد و پیکر پاکش مفقود شد. او رفت و به بى انتهاى ابدیت پیوست