على در اوّل مرداد ماه سال 1327 در روستاى «کردده» از توابع شهرستان «مراغه» در خانهاى محقّر امّا مصفّا به نور ایمان، پا به عرصه وجود گذاشت. او از همان ایّام خردسالى با مسائل دینى و مذهبى آشنا گردید و با احساسات پاک اسلامى رشد و تربیت یافت. وى براى امرار معاش و گذران معیشت زندگى به شغل بنّائى مىپرداخت. با این که از نعمت سواد محروم بود از رویدادهاى سیاسى اجتماعى شناخت درست و کافى داشت، چنانکه در اوج قیام مردمى ملت بزرگ ایران، در اکثر تظاهرات و راهپیمائىها بطور فعالانه و مستمر شرکت مىکرد.
عمران در سال 1341 ه .ش در یکى از روستاهاى اهر متولّد شد. در همان دوران طفولیت پدرش را از دست داد و داغ بى پدرى بر قلب کوچک و مهربانش نشست. او از کودکى فقر و محرومیت را با تمام وجود احساس کرد. پدر رفته بود و مادر به تنهائى چند فرزند قد و نیم قد خود را از درد فقر و بى پناهى از این روستا به آن روستا مى کشید تا عاقبت همین ندارى و فقر آنها را وادار کرد که به تبریز مهاجرت کنند. مادر ریسندگى مى کرد و عمران و برادرش به کار در کارگاههاى قالیبافى مشغول بودند.
در 10/اردیبهشت/1343 خاک قهرمانپرور تبریز به قدوم فرزندى آراسته گشت که نامش را اسماعیل نهادند
و با راه و رسم جانبازى در راه معشوق آشنایش ساختند. اسماعیل در بحبوحه انقلاب به سیل خروشان ملت همیشه بیدار و خداجو پیوست و بعد از پیروزى انقلاب، براى حمایت از اسلام و ارزشهاى انقلاب به فعالیت در «مسجد سفید» مشغول شد.
زندگینامه شهید محمد قلی پورنهاری
محمد قلی پور نهاری در سال 1346 در شهر تبریز د به دنیا آمد او در خانواده ای فقیر بزرگ شد. پدر او قالیباف و مادرش خانه دار بود.
اودر مسجد محله با فعالیت در بسیج می خواست خود را به میدان جنگ برساند ولی چون قد او کوچک بود قبول نمی کردند بالاخره با تلاش زیاد توانست به جبهه های حق علیه باطل عازم شود. او 6 ماه در جبهه به فعالیت پرداخت خدمت سربازی او شروع شد و برای نام نویسی دوباره رفت ولی چون مادرش به خاطر بیماری پدرش راضی به رفتن محمد نبود. محمد مخفیانه رفته بود و در منطقه به عنوان بی سیم چی فعالیت داشت.
🌷🌹تقویم یادبود شهداء 🌹🌷
@shohada_hokmabad_tbriz
┄┅═══✼🍃🌺🍃✼═══┅┄